แว่นใส่วิ่งใส่ทำงาน​ ทำไมต้องแยกกัน​ ถ้าเราลองนึกถึงร้านขายรองเท้ากีฬา​  เอาแค่รองเท้าวิ่ง เราจะเห็นประเภทของรองเท้าวิ่งขนาดที่ว่า ลงเท้ายังไง ปลายเท้า เต็มเท้า ส้นเท้า และยังแบ่งเป็นประเภทการวิ่งอีก เช่น ​วิ่งเทรล วิ่งมาราธอน​ วิ่งจ๊อกกิ้ง แล้วการที่เราจะมีแว่นสายตาสำหรับใส่วิ่งเพิ่มมาจากแว่นที่เราใส่ทำงานสักอัน เพื่อให้ตอนวิ่ง​ เราไม่ต้องคอยขยับแว่นหรือดันแว่นขึ้นขณะวิ่ง​ หรือต้องหยีตาหรือยกมือบังตาเมื่อเจอแสงแดด​ แขนท่อนล่างและมือ​ ควรใช้ทรงตัว​ ในขณะวิ่งมากกว่าการขยับแว่นสายตาที่พร้อมจะไหลลงมากองที่พื้นตลอดเวลา

และนี่คือเหตุผลที่ว่า แว่นใส่วิ่งใส่ทำงาน ทำไมต้องแยกกัน

ทำไมแว่นสายตาที่ใส่ทำงาน จึงไม่เหมาะในการใส่วิ่ง?

เมื่อก่อนเรามีรองเท้าคนละไม่กี่คู่ ใส่อยู่บ้าน กับใส่ทำงาน เดี๋ยวนี้ลองดูใหม่​ การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น​กับรองเท้า​ ก็เกิดขึ้นกับแว่นสายตาเช่นกัน

ปัจจุบัน เราจะเห็นการออกแบบแว่นสายตาที่ทำมาเฉพาะกลุ่ม ไม่ว่าจะเป็นแว่นสายตาใส่วิ่ง แว่นสายตาใส่ปั่นจักรยาน แว่นสายตาตีกอล์ฟ แว่นสายตาใส่เตะบอล แว่นสายตาเล่นบาส​ แว่นสายตาขี่ม้า แว่นสายตาตีแบด แว่นสายตาตีเทนนิส แว่นสายตาเบสบอล แว่นสายตา​ว่ายน้ำ​  แว่นสายตากันแดด

แต่ความเข้าใจเรื่องแว่น​สายตาใส่วิ่ง ​กลับแตกต่างจากรองเท้าวิ่งโดยสิ้นเขิง ทั้งนี้อาจเป็นเพราะ 

1.แว่นสายตาใส่วิ่งมาราธอน วิ่งเทรล​ จะใช้เวลาวิ่งนานกว่า​ การวิ่งออกกำลังกายตอนเช้า​ เราจึงเจอสภาพอากาศ​หลายรูปแบบ​ ทั้งแดด​ ทั้งร่ม​ ​แว่นที่ใช้วิ่งแบบนี้ควรใช้เป็นสายตาทรงสปอร์ต​ ย้อมสีกันแดด กรอบจะโค้ง เลนส์​กว้างเพื่อปิดแสงด้านข้าง​ รูปทรงแบบสปอร์ต

เพราะความโค้ง​ และความกว้างของเลนส์​สายตาของแว่นสปอร์ต​นี่เอง​ จึงทำให้ร้านแว่นทั่วไป​ เป็นกังวลเมื่อต้องตัดเลนส์สายตาใส่กรอบที่ความโค้ง เพราะการตัดเลนส์โค้ง​ และกว้าง จำเป็นต้องชดเชยค่าสายตา​ ด้วย softwareที่สั่งการไปยังเครื่องตัดเลนส์​เเหมือน​กับเครื่อง​ CNC

แล้วจะตัดเลนส์แบบไหนใส่แว่นที่มีกรอบโค้ง​ และกว้างขนาดนี้

-Free Form เลนส์  เป็นการใช้software ตัดด้วยการใส่ค่าตัวแปรต่างๆ ลงไป  เช่น ระยะห่างเลนส์กับตาดำ มุมเทหน้าแว่น ความโค้งของกรอบแว่น โดยมีเหตุผลเดียวคือให้แสงที่ผ่านเลนส์ไปถึง retina หรือจอตา จึงทำให้เราไม่มึนหัว เมื่อมองผ่านส่วนโค้งของเลนส์

2. Google ไม่เคยบอก เมื่อเราลอง พิมพ์คำว่า แว่นสายตาใส่วิ่ง แว่นสายตาจักรยาน แว่นสายตาตีกลอ์ฟ แว่นสายตาเตะบอล แว่นสายตาเล่นบาส แว่นสายตาตีแบด แว่นสายตาตีเทนนิส เราแทบไม่เจออะไรจาก Google​ แต่ถ้าลองพิมพ์ คำว่า รองเท้าวิ่ง รองเท้าฟุตบอล รองเท้าบาส รองเท้ากอล์ฟ​ รองเท้าแบด เราจะเห็นความแตกต่างทันทีว่าทำไมต้องมีคุณสมบัติอะไรบ้างจึงจะเหมาะกับกีฬาแต่ละอย่าง แค่รองเท้าวิ่งก็แตกย่อยออกไปว่าวิ่งแบบไหนอีก แล้วทำไมเราจะมีแว่นสายตาใส่วิ่งใส่เล่นกีฬาสักอันไม่ได้

3. เมื่อร้านแว่นส่วนใหญ่​ ตัดเลนส์สายตาใส่กรอบโค้งแบบแว่นสปอร์ต​ไม่ได้​  จึงจำเป็นต้องแนะนำให้เลือกกรอบแว่นตาที่กระชับหน้า​ ประมาณว่าบีบด้านข้างของศรีษะ​ และจำเป็นต้องมีน้ำหนักเบา​ เพื่อไม่ให้เราอึดอัดเกินไป ซึ่งก็พอใช้ใส่วิ่งเหยาะๆ​ได้เช่นกัน

เราจะเห็นว่า แว่นสายตา กับรองเท้าถูกพัฒนามาแบบหายใจลดต้นคอกัน เราจะเห็นรองเท้าวิ่งแยกย่อยลงไปว่า วิ่งแบบไหน วิ่งจ๊อกกิ้งในหมู่บ้าน วิ่งเทรล บุกป่า ปีนเขา ข้ามห้วย วิ่งมาราธอน ลักษณะรองเท้าก็จะแตกต่างกัน แว่นสายตาก็มีเช่นกัน สำหรับคนที่ใส่วิ่งเหยาะๆ ออกกำลังตอนเช้า เย็น ไม่ต้องเจอแดด เหมือนคนที่วิ่งมาราธอน และ วิ่งเทรล คือเป็นแว่นสายตาที่กรอบไม่ได้โค้งถึงขนาดร้านแว่นตัดไม่ได้ แต่มีสายรัดที่สามารถถอดเข้าออกได้

https://youtu.be/IsSlzqGN9mc

การติดสายรัดเข้ากับขาแว่น​ ได้ถูกพัฒนาออกมา 2 แบบ สำหรับคนที่ชอบกรอบโลหะ กับ กรอบ Acetate เพราะวัสดุกรอบต่างกัน การทำสายรัดจึงต่างกัน กรอบ acetate สามารถเจาะรูขาแว่น และใช้สายรัดสอดเข้าไป ในขณะที่กรอบโลหะจะมีความซับซ้อนกว่า จึงต้องทำใช้ mechanic เข้ามาช่วย

แบบที่​ 1​ กรอบ Acetate เป็นเดือยยางที่เป็นปุ่ม​ ใช้ดันปุ่มตรงสายรัดเข้าไปทีรูของขาแว่น​ และบิดปุ่มยางออกจากขาแว่นเมื่อไม่ได้ใส่วิ่ง​ ก็จะกลายเป็นแว่นสายตาธรรมดา

แบบที่​ 2 กรอบโลหะ สายรัดที่ใช้ mechanic เข้ามาช่วย

https://youtu.be/IsSlzqGN9mc

แว่นอีกประเภทหนึ่ง​ ซึ่งสามารถใส่วิ่งตอนเช้าๆ​ ได้ก็คือ​ แว่นสายตาที่มีน้ำหนักเบา​ ทนการกัดกร่อนจากเหงื่อได้ดี​ คือกรอบแว่นไททาเนี่ยม​ 

แว่นไททาเนี่ยมในตลาด​ ก็ยังแยกย่อยลงไปอีก​ คือ

1. Pure Titanium เบา​ ทนการกัดกร่อน 

2. Beta-Titanium เป็นการผสมโลหะที่ทำให้​ กรอบมีความยืดหยุ่น​ และสามารถดัดขาให้กระชับ​ ด้วยมือ​ เมื่อแว่นเริ่มหลวม​จึงเหมาะกับการใช้เป็นแว่นตาทำงาน​และวิ่งจ๊อกกิ้งได้เช่นกัน

แว่นสายตา​ ที่เรารู้จัก​ และคุ้นเคย​ ได้ถูกพัฒนาขึ้นตามความต้องการที่หลากหลายขึ้น​จากเดิม​ Free Forn Green คือแว่นของคนที่เคยผิดหวังกับกรอบโลหะ ที่มีราคาสูงแต่ยังเจอกับปัญหา ที่สีลอก กรอบเป็นสนิม ไม่ทนการกัดกร่อนของเหงื่อ น้ำหนักมากกดทับจมูกจนอึดอัด

ในขณะที่กรอบพลาสติกทนเหงื่อได้ดี แต่แว่นก็ลื่นไหลเมื่อใช้ไปสักพัก เพราะขาแว่นถ่างออกเรื่อยๆ