Category: กรอบแว่นไททาเนี่ยม

มีปัญหากับแว่นโปรเกรสซีฟ

หลายคนตัดเลนส์ progressive มาแล้วใช้ไม่ได้ มองไม่ชัด ต้องเงยหน้าอ่านหนังสือเพื่อหาจุดคมชัดของการมองใกล้ เพราะทรงแว่นไม่มีมุมเท มีภาพเบลอด้านข้างเพราะระยะ corridor สั้นไป  มองคอมไม่เต็มจอ ต้องหมุนหน้าจากซ้ายไปขวาเพราะพื้นที่มองระยะกลางสั้นและแคบ เรื่องแบบนี้มักเป็นปัญหากับแว่นโปรเกรสซีฟที่หลายคนผิดหวัง  จนไม่คิดจะกลับไปใช้อีกเลย

อะไรที่ทำให้แว่นโปรเกรสซีฟเกิดปัญญาบ้าง 1.การเลือกกรอบ ซึ่งคนใส่มักไม่รู้ว่า กรอบแบบไหนเหมาะกับเลนส์ progressive 2.การ fitting กรอบแว่น กับตาดำของผู้ใช้ 3.ระยะ corridor ที่ไม่เหมาะสมกับ พารามิเตอร์ของกรอบแว่น  และพฤติกรรมการใช้งาน 4. การปรับหน้าแว่นหลังประกอบเลนส์ ให้ตรงตำแหน่ง fitting 5.การวัดค่า add หรือค่าสายตามองใกล้ที่ไม่ตรงกับระยะการใช้งานจริงของผู้ใช้ 

ปัญหาเรื่องสายตาตามอายุ ที่เกิดจากเลนส์ตาขาดความยืดหยุ่น ทำให้เราต้องพึ่งพาแว่นตา ซึ่งคนส่วนใหญ่จะเริ่มต้นจากแว่นอ่านหนังสือ หรือที่เรียกว่า reading glasses 

แต่พอเวลาผ่านไป เริ่มรู้สึกว่า แว่นอ่านหนังสือ เริ่มไม่สะดวก เพราะต้องถอดเวลาจะมองไกล

จึงเป็นที่มาของความต้องการ แว่นที่ไม่ต้องถอดเข้า ถอดออก นั่นคือ แว่น Bifocal กับ แว่น Progressive

แต่ถ้าเราต้องการใช้เลนส์ progressive จริงๆ สิ่งที่ผู้ใส่ต้องรู้ก่อนคือ กรอบแว่นที่จะใส่เลนส์ progressive มีความสำคัญมากๆๆๆ (size and shape are very much matter) 

การเลือกกรอบแว่นสำหรับเลนส์ progressive

1.ความกว้างของกรอบที่เหมาะกับเลนส์ progressive คือใส่แล้วตาดำเราควรอยู่ประมาณกึ่งกลางแว่นตาเรา อย่าได้หาแว่นแนวแฟชั่นมาตัดเลนส์โปรเกรสซีฟ

2.ความสูงของกรอบ คือระยะห่างระหว่างตาดำ กับ center ของ reading zone ที่ควรห่างประมาณ 18 มม หรือระยะความสูงของกึ่งกลางตาดำ กับขอบด้านล่างของกรอบ ควรเหลือสัก 18 มม

Minimum fitting height ควรเลือกที่ 18 มม สำหรับมือใหม่ใส่ progressive เพื่อการมองในzone กลาง ไป zone ใกล้ สบายตามากขึ้น

3.มุมเทหน้าแว่นที่มีองศาระดับหนึง ช่วยไม่ให้ต้องเหลือบตาลงต่ำมากจนเกินไปเมื่อต้องการใช้อ่านหนังสือ เมื่อเทียบกับแว่นหน้าตรงตั้งฉาก 90 องศากับพื้น

ระยะห่างตาดำกับเลนส์ที่ระยะ 12-14 mm ถ้าใส่ชิดตาเกินไป ก็จะมองไม่เห็น zone อ่านหนังสือ จึงจำเป็นต้องเป็นกรอบที่ปรับแป้นรองจมูกได้

ความโค้งของกรอบในระดับที่พอดี จะช่วยรักษาระยะห่างของตาดำ กับเลนส์แว่นไม่หนีห่างจนเกินไป ทำให้สบายตามากขึ้น

เหตุผลของเรื่องนี้มาจากโครงสร้างของเลนส์ progressive ที่มีค่าสายตาหลายค่าในเลนส์เดียวกัน

แต่ส่วนล่างที่ใช้มองระยะกลางที่ใช้ทำงานกับคอม กับระยะใกล้ที่ใช้อ่านหนังสือ ดูมือถือ จะมีพื้นที่แคบกว่าพื้นที่มองไกล คนใส่ควรรู้ว่า zone ระยะกลาง กับใกล้ จะมีพื้นที่ที่เบลออยู่ ด้านข้าง และระยะ corridor สั้น zone มองกลาง หรือระยะคอมตั้งโต๊ะ จะยิ่งแคบ จนแทบจะใช้ไม่ได้ ดังนั้นถ้าเน้นทำคอม แนะนำว่าใช้เลนส์ คอม หรือ เลนส์ office จะดีกว่าเยอะ

4.รูปทรงของแว่น บางชนิดไม่เหมาะ กับเลนส์ progressive เช่น แว่นทรง aviator ตามรูป reading zone อาจจะแหว่งหายไปบางส่วนถ้าใช้แว่นทรงนี้ตัดเลนส์ progressive

5.เรื่องสุดท้าย เป็นเรื่องของการ fitting แว่นที่จะประกอบเลนส์ progressive การวัดจุดกลางตาดำ เช่น PH และ PD ต้องแยก ตาซ้าย ตาขวา เพราะเลนส์ชนิดนี้ จุดโฟกัสผิดเล็กน้อยก็มีผลต่อการมอง ดังนั้นเราจะตัดแว่นตัวไหน ต้องลองใส่ให้พอดีกับหน้า ก่อนวัดค่า Pupil height แบบแยกซ้าย ขวา

เมื่อตัดประกอบเลนส์ แล้วสิ่งที่คนใช้ต้องรู้คือ ใส่แว่นให้ตาดำตรงกับ จุดcross mark ของเลนส์โปรเกรสซีฟ

ส่วนเรื่องราคาเลนส์ progressive ที่มีหลายราคา อันนี้แล้วแต่งบประมาณของแต่ละคน เพราะถ้า fitting แว่นตรงกับตำแหน่งที่ใช้งาน ระยะ minimum fitting height ที่เหมาะสม ราคาเลนส์ progressive ระดับปกติก็ใช้งานได้เหมือนกัน

ด้วยระบบ free form ที่ใช้ soft ware คำนวณค่าสายตาใน zone การมองแต่ละ zone สามารถทำให้ตำแหน่งจุดโฟกัส มองไกล มองใกล้ ไม่ผิดเพี้ยน 

ส่วนการทดลองใส่ เลนส์ progressive ของรุ่นที่จะใช้สิ่งที่ควรเข้าใจก็คือ เลนส์โปรเกรสซีฟมีระยะ fitting height หลายค่า

ความรู้สึกย่อมแตกต่างกัน ระหว่างเลนส์ short fitting height กับ long fitting height