Category: กรอบแว่นไททาเนี่ยม

มีปัญหากับแว่นโปรเกรสซีฟ

หลายคนตัดเลนส์ progressive มาแล้วใช้ไม่ได้ มองไม่ชัด ต้องเงยหน้าอ่านหนังสือเพื่อหาจุดคมชัดของการมองใกล้ เพราะทรงแว่นไม่มีมุมเท มีภาพเบลอด้านข้างเยอะเพราะระยะ corridor สั้นไป  มองคอมไม่เต็มจอ ต้องหมุนหน้าจากซ้ายไปขวาเพราะพื้นที่มองระยะกลางสั้นและแคบ เรื่องแบบนี้มักเป็นปัญหากับแว่นโปรเกรสซีฟที่หลายคนผิดหวัง  จนไม่คิดจะกลับไปใช้อีกเลย

อะไรที่ทำให้แว่นโปรเกรสซีฟเกิดปัญหาบ้าง

1.การเลือกกรอบ ซึ่งคนใส่มักไม่รู้ว่า กรอบแบบไหนเหมาะกับเลนส์ progressive 2.การ fitting กรอบแว่น กับตาดำของผู้ใช้

3.ระยะ corridor ที่ไม่เหมาะสมกับ พารามิเตอร์ของกรอบแว่น  และพฤติกรรมการใช้งาน

4. การปรับหน้าแว่นหลังประกอบเลนส์ ให้ตรงตำแหน่ง fitting

5.การวัดค่าสายตามองไกล และค่า add หรือค่าสายตามองใกล้ที่ไม่ตรงกับระยะการใช้งานจริงของผู้ใช้ อันนี้ต่อให้เลนส์ตัว Top ขนาดไหนก็คงมีปัญหา ดังนั้นก่อนตัดแว่นโปรเกรสซีฟ ควร recheck ค่าสายตาจากแว่นเดิมที่ใส่อยู่ด้วยครับ ว่ามันผิดเพี้ยนไปแค่ไหน นั่นคือวัดจาก auto refractor, phoropter, trial lens เช่น ค่าแว่นเดิม สั้น -2.00 เอียง -1.00 องศาเอียง 90 ค่าที่วัดใหม่ สั้น -2.25 เอียง -0.75 องศาเอียง 95 แบบนี้ถือว่าไม่เหวี่ยงจากเดิมเท่าไหร่ 

ปัญหาเรื่องสายตาตามอายุ ที่เกิดจากเลนส์ตาขาดความยืดหยุ่น ทำให้เราต้องพึ่งพาแว่นตา ซึ่งคนส่วนใหญ่จะเริ่มต้นจากแว่นอ่านหนังสือ หรือที่เรียกว่า reading glasses 

แต่พอเวลาผ่านไป เริ่มรู้สึกว่า แว่นอ่านหนังสือ เริ่มไม่สะดวก เพราะต้องถอดแว่นเวลาจะมองไกล

จึงเป็นที่มาของความต้องการ แว่นที่ไม่ต้องถอดเข้า ถอดออก นั่นคือ แว่น เลนส์Bifocal กับ แว่นเลนส์ Progressive

แต่ถ้าเราต้องการใช้เลนส์ progressive จริงๆ สิ่งที่ผู้ใส่ต้องรู้ก่อนคือ กรอบแว่นที่จะใส่เลนส์ progressive มีความสำคัญมากๆๆๆ (size and shape are very much matter) 

การเลือกกรอบแว่นสำหรับเลนส์ progressive

1.ความกว้างของกรอบที่เหมาะกับเลนส์ progressive คือใส่แล้วตาดำเราควรอยู่ประมาณกึ่งกลางแว่นตาเรา อย่าได้ใช้แว่นแนวแฟชั่นมาตัดเลนส์โปรเกรสซีฟ

2.ความสูงของกรอบ คือระยะห่างระหว่างตาดำ กับจุดcenter ของ reading zone ที่ควรห่างประมาณ 18 มม หรือระยะความสูงของกึ่งกลางตาดำ กับขอบด้านล่างของกรอบ ควรเหลือสัก 18 มม (minimum fitting height)

Minimum fitting height ควรเลือกที่ 18 มม หรือ corridor 14 มม สำหรับมือใหม่ใส่ progressive เพื่อการมองในzone กลาง ไป zone ใกล้ สบายตามากขึ้น

3.มุมเทหน้าแว่นที่มีองศาระดับหนึง ช่วยไม่ให้ต้องเหลือบตาลงต่ำมากจนเกินไปเมื่อต้องการใช้อ่านหนังสือ เมื่อเทียบกับแว่นหน้าตรงตั้งฉาก 90 องศากับพื้น

ระยะห่างตาดำกับเลนส์ที่ระยะ 12-14 mm ถ้าใส่ชิดตาเกินไป ก็จะมองไม่เห็น zone อ่านหนังสือ จึงจำเป็นต้องเป็นกรอบที่ปรับแป้นรองจมูกได้

ความโค้งของกรอบในระดับที่พอดี จะช่วยรักษาระยะห่างของตาดำ กับเลนส์แว่นไม่หนีห่างจนเกินไป ทำให้สบายตามากขึ้น

เหตุผลของเรื่องนี้มาจากโครงสร้างของเลนส์ progressive ที่มีค่าสายตาหลายค่าในเลนส์เดียวกัน

4.รูปทรงของแว่น บางชนิดไม่เหมาะ กับเลนส์ progressive เช่น แว่นทรง aviator ตามรูป reading zone อาจจะแหว่งหายไปบางส่วนถ้าใช้แว่นทรงนี้ตัดเลนส์ progressive

5.เรื่องสุดท้าย เป็นเรื่องของการ fitting แว่นที่จะประกอบเลนส์ progressive การวัดจุดกลางตาดำ เช่น PH และ PD ต้องแยก ตาซ้าย ตาขวา เพราะเลนส์ชนิดนี้ จุดโฟกัสผิดเล็กน้อยก็มีผลต่อการมอง ดังนั้นเราจะตัดแว่นตัวไหน ต้องลองใส่ให้พอดีกับหน้า ก่อนวัดค่า Pupil height แบบแยกซ้าย ขวา

เมื่อตัดประกอบเลนส์ แล้วสิ่งที่ควรรู้คือ ใส่แว่นให้ตาดำตรงกับ จุดcross mark ของเลนส์โปรเกรสซีฟ

ส่วนเรื่องราคาเลนส์ progressive ที่มีหลายราคา อันนี้แล้วแต่งบประมาณของแต่ละคน เพราะถ้า fitting แว่นตรงกับตำแหน่งที่ใช้งาน ระยะ minimum fitting height ที่เหมาะสม ราคาเลนส์ progressive ระดับปกติก็ใช้งานได้เหมือนกัน

ด้วยระบบ free form ที่ใช้ soft ware คำนวณค่าสายตาใน zone การมองแต่ละ zone สามารถทำให้ตำแหน่งจุดโฟกัส มองไกล มองใกล้ ไม่ผิดเพี้ยน 

ส่วนการทดลองใส่ เลนส์ progressive ของรุ่นที่จะใช้สิ่งที่ควรเข้าใจก็คือ เลนส์โปรเกรสซีฟมีระยะ fitting height หลายค่า

ความรู้สึกย่อมแตกต่างกัน ระหว่างเลนส์ short fitting height กับ long fitting height